مقایسه روش‌های استخراج، تغلیظ و نگهداری آنزیم‌های هضم‌کننده الیاف گیاهی از محتویات شکمبه گوسفند

این تحقیق به منظور بررسی تولید آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف در شکمبه و روش‌های مختلف استخراج و تغلیظ آن‌ها از محتویات شکمبة دام‌های کشتارشده انجام شد. به همین منظور، از دو روش هوموژن‌سازی و سونیکیشن برای آزادسازی آنزیم‌های متصل به مواد جامد محتویات شکمبه و از روش‌های رسوب دادن پروتئین‌ها با اتانل، تری‌کلرو استیک اسید و سولفات آمونیم، همچنین خشک کردن با برودت به منظور تغلیظ آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف استفاده شد. به منظور بررسی اثر دما و مدت زمان نگهداری بر فعالیت آنزیم‌ها از روش‌های نگهداری در نیتروژن مایع، فریزر 70- و 20- درجة سانتی‌گراد استفاده شد. میانگین فعالیت ویژة آنزیم‌های سلولاز و زایلاناز به ترتیب 5/7 و 5/16 واحد به ازای هر میلی‌گرم پروتئین موجود در محلول بود. میزان آزادسازی و استخراج آنزیم از محتویات شکمبه در روش هوموژن‌سازی بیشتر از روش سونیکیشن بود. فعالیت و بازیافت آنزیم‌ها در روش‌های تغلیظ با برودت و رسوب دادن با سولفات آمونیم بیشتر بود. روش نیتروژن مایع برای نگهداری طولانی‌مدت و روش فریزر 70- برای نگهداری میان‌مدت مناسب‌تر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که محتویات شکمبة دام‌های کشتارشده منبع مناسبی از آنزیم‌های هضم‌کنندة الیاف گیاهی است و می‌توان با به‌کارگیری روش‌های استخراج و تغلیظ مناسب از آن‌ها استفاده کرد.